od posledica koronavirusa. Narod i njegovi bliski saradnici pamte ga kao pomirljivog čoveka koji je stalno mislio o Srbima na Kosovu i Metohiji i isticao značaj porodice.

Jedna od poslednjih želja blaženopočivšeg srpskog patrijarha Irineja bila je da se u njegovom rodnom selu Vidova kraj Čačka, na proplanku na kom je kao dečak čuvao ovce, igradi skromna crkva brvnara. Ta njegova želja je ispujena, iako nije doživeo da vidi sagrađenu božiju kuću u svom rodnom mestu, ostavio ju je u amanet vernicima i meštanima. Na praznik Svih svetih osveštana su zvona i krstovi, a to je okupilo brojne vernike koji su se okupili kod crkve i Parohijskog doma koji je takođe izgrađen.

„Osveštali smo zvona na hramu kao i krst, u narednom periodu sledi nam osvećenje i cele crkve, sređen je konak kao i parterno uredjenje dvorišta, čekamo idejno rešenje za ogradu koja će ulepšati sve . Sada već davne 2015. godine počele su pripreme za ovu našu veliku svetinju, 2018. godine zaršen je temelj, a danos stojimo ispred velelepne crkve gradjene u ime našeg voljenog patrijarha. U narodu se kaže "koliko godina gradio crkvu, toliko će vekova služiti”, kazao je Slobodan Kovačević sestrić pokojnog patrijarha Irineja.

Njegova svetost patrijarh srpski Irinej bio je 45. poglavar Srpske pravoslavne crkve, na čijem je čelu bio 10 godina. Rođen je u selu Vidova kod Čačka 1930. godine od oca Zdravka i majke Milijane Gavrilović, a na krštenju je dobio ime Miroslav. Po završetku gimnazije u Čačku, upisao je Bogosloviju u Prizrenu, a zatim i Bogoslovski fakultet u Beogradu. Po završenim studijama, odlazi u vojsku, da bi po okončanju vojnog roka bio postavljen za profesora (suplenta) Prizrenske bogoslovije. Zamonašio ga je patrijarh srpski German u manastiru Rakovica oktobra 1959. godine, posle čega odlazi na dužnost suplenta Prizrenske bogoslovije. Deset godina kasnije, postavljen je za upravnika monaške škole u Ostrogu, odakle se ponovo vraća u Prizren gde je obavljao dužnost rektora Prizrenske bogoslovije. Sa te dužnosti je 1974. izabran za vikarnog episkopa srpskog patrijarha sa titulom vladike moravičkog, a godinu dana kasnije ustoličen je za episkopa niškog. Tu dužnost episkop Irinej obavljao je sve do 2010. godine kada je 22. januara na Svetom arhijerejskom Saboru izabran za 45. poglavara Srpske pravoslavne crkve sa titulom koju su nosili i njegovi prethodnici: arhiepiskop pećki, mitropolit beogradsko-karlovački i patrijarh srpski.

GZS